Akademik Veri Yönetim Sistemi
4. Çukurova Gastro-İntestinal Cerrahi Hastalıkları Kongresi, Adana, Türkiye, 28 Şubat - 01 Mart 2020, ss.1-2
Amaç : Çalışmamızda intersfinterik fistül trakt ligasyonu (LIFT) ile fistülotomi yöntemlerinin
perianal fistül tedavisindeki postoperatif sonuçlarının karşılaştırılması amaçlandı.
Yöntem : Aralık 2012 ile Nisan 2016 yılları arasında Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp
Fakültesi Hastanesi Genel Cerrahi bölümüne başvuran, intersfinkterik veya alçak
transsfinkterik perianal fistül tanısıyla operasyon planlanan 42 hasta,
https://www.randomizer.org internet adresinde başvuru sıralarına göre LIFT (grup-1) ve
fistülotomi (grup-2) uygulanacak gruplar olarak rastgele ikiye ayrıldı. Fistül tipinin
belirlenmesinde preoperatif rektal endosonografi (R-EUS) ve/veya manyetik rezonans (MR)
görüntüleme yöntemleri ile fizik muayene bulguları kullanıldı. Hastalara preoperatif dönemde
ve postoperatif üçüncü aylarında anorektal manometri yapılarak sfinkterlerin maksimum
sıkma basıncı (MSP) ve maksimum istirahat basınçları (MİP) bakıldı. Preoperatif ve
postoperatif üçüncü aylarında Wexner klinik skorlaması yapılarak anal inkontinans durumları
değerlendirildi ve gruplar arasında karşılaştırıldı. Hastaların postoperatif ikinci aylarına kadar
haftalık ve sonrasında üç ayda bir perianal muayeneleri yapılarak postoperatif iyileşme
zamanı, yara yeri enfeksiyonu ve rekürrensler değerlendirildi ve gruplar arasında
karşılaştırıldı.
Bulgular : İntersfinkterik (n=32) veya alçak transsfinkterik (n=10) perianal fistülü olan
hastalar randomize edilerek 2 gruba ayrıldı. 42 hastanın 25’i (%57.1) erkek ve ortalama yaş
43.8±9.9 yıl idi. İntraoperatif herhangi bir komplikasyon tespit edilmedi. Yara yeri enfeksiyonu
grup-1’de %14.2 (n=3) iken, grup-2’de %9.5 (n=2) idi. İyileşme zamanı grup-1’de daha kısa
idi (26.5±3.35 vs. 15.0 ±1.24 gün, p <0.001). Grup-1’de herhangi bir inkontinans tespit
edilmedi ancak fistülotomi uygulanan 3 hastada anal inkontinans (%4.7) ve geçici gaz
inkontinans (%9.5) tespit edildi. Preoperatif ve postoperatif dönemki Wexner skorlarındaki
artış grup-2’de anlamlı olarak yüksek bulundu (0.81±1.07 vs. 0.20±0.50, p=0.035).
Fistülotomi ve LIFT gruplarında sırasıyla; preoperatif ortalama MİP 65 mmHg (aralık, 41-85
mmHg) ve 71 mmHg (aralık, 43-112 mmHg), postoperatif ortalama MİP 81 mmHg (aralık, 13-
178 mmHg) ve 80 mmHg (aralık, 6-174 mmHg), preoperatif ortalama MSP 58 mmHg (aralık,
25-86 mmHg) ve 66 mmHg (aralık, 35-99 mmHg), postoperatif ortalama MSP 63 mmHg
(aralık, 9-174 mmHg) ve 63 mmHg (aralık, 8-179 mmHg) idi. Preoperatif ve postoperatif anal
manometri sonuçlarında ortalama MİP ve MSP arasında istatistiksel olarak anlamlı fark tespit
edilmedi (p>0.05). Grup-1 ve grup-2’deki rekürrens oranları sırasıyla %14.2 (n=3) ve %4.7
(n=1) idi.
Sonuç : LIFT, standart fistülotomiye benzer nüks ve komplikasyon oranları ile intersfinkterik
ve alçak transsfinkterik perianal fistül tedavisinde etkili ve güvenilir bir tedavi seçeneği olarak
uygulanabilir.
Anahtar Kelimeler: Anal fistül, Anal inkontinans, Fistülotomi, LIFT